Przedwyborczy taniec z cholera wie kim.

Niedziela wieczór. Pałaszujemy z żoną słonecznik przed telewizorem i przytłoczeni spotami wyborczymi postanawiamy znaleźć w telewizji coś głupszego od kampanii wyborczej. Niełatwego zadania się podjęliśmy, bo co może być głupszego od wszechobecnych szczerzących uzębienie obiecywaczy wszystkiego co niemożliwe? Jednak nie poddaliśmy się. Pilot pracował na pełnych obrotach, elektrolit w bateriach się gotował, a na przyciskach ścierały się cyferki od wytężonej pracy. I nagle jest! Jest coś głupszego od polityki! Stacja TVN nas nie zawiodła i wyemitowała „Taniec z gwiazdami – kulisy”.

Oglądamy już pół godziny delektując się smakiem prażonego słonecznika i żałosnym programem ale nie widzimy żadnej gwiazdy. Przewijają się jakieś spocone pary i udzielają wywiadów. Tylko, że cholera wie które to gwiazda, a które to tancerz. Jakby bardziej kojarzę paszcze tancerzy, przecież ci sami przewijają się przez kolejne edycje programu i mogłem je przypadkowo wcześniej widzieć. Ale dlaczego ci drudzy, których pierwszy raz moje oczy widzą są gwiazdami? Zapytałem żony, która choć (Dzięki ci Panie!!!) nie ogląda seriali, to może wie kto to są ci oni co się gwiazdami zowią. Też nie wiedziała. Okazało się, że w trzynastej edycji „Tańca z cholera wie kim” gwiazdami zostali nominowani: Kilku drugoplanowych aktorów, artystka kabaretowa, sportsmenka, bratanek średnio znanego muzyka, siostra znanej od niedawna modelki, była jurorka tanecznego show, dwoje nieznanych szerzej dziennikarzy i pochodzący z Mongolii komik. Nie było tak źle. Rozpoznaliśmy jednak dwie gwiazdy. Znaliśmy wcześniej Katarzynę Pakosińską z Kabaretu Moralnego Niepokoju i pochodzącego z Mongolii komika Billguuna Ariunbataara. Reszta to telewizyjny plankton.

Na koniec naszła mnie refleksja, że jakość naszych polityków w kolejnych kadencjach jest wprost proporcjonalna do jakości gwiazd w kolejnych edycjach „Tańca z gwiazdami”. Zaimportujmy sobie na prezydenta komika z Azji, a na premiera dajmy kabareciarza! Może to będzie lekarstwo na wszystkie nasze bolączki. Dopuśćmy humor do władzy, a wróci normalność. 🙂